De geschiedenis van de Bansko evangelische kerkOnze kerk in Bansko werd opgericht in 1868. Het einde van de 19de eeuw was een turbulente en dynamische tijd waarin Bulgarije een nieuw tijdperk inging. De Bulgaarse natie ervoer een opleving in politiek, cultureel, sociaal, intellectueel en spiritueel opzicht. Het verlangen naar politieke vrijheid ontstak ook een verlangen naar spirituele verlichting.
|
български
Deutsch
|
English
|
magyarul
|
Gedurende deze tijd stormde christelijke kerken vooruit en was de Bijbel reeds vertaald in meer dan 120 talen. Missies werden opgericht in Europa en ook in de Verenigde Staten. Zij volgden de opdracht van Jezus - En Hij zeide tot hen: '. Ga heen in de gehele wereld, verkondigt het evangelie aan de ganse schepping" (Marcus 16:15 NSV)
Volgens Dr Albert Lange wilde missionarissen niet alleen protestantse kerken creëren, maar Bulgaren onderwijzen over het evangelie. Zij verdienen daarvoor grote waardering. Alhoewel de eerste evangelisten sterke weerstand ontmoette van de orthodoxe kerk waren ze in staat groepen op te richten en op een later moment stichtte zij de eerste kerken.
Tijdens het midden en late 19e eeuw was Bansko een van de meest vooruitstrevende en ondernemende renaissance steden. Veel van de grote mannen van de stad hadden gelegenheid gehad om naar het buitenland te reizen, handel te drijven en onderwijs te volgen. Bansko was klaar voor verandering in de kerk.
De leraar Nikola Filipov en de priester Dimitar Mladenov begonnen met hervormingen in de kerk, zelfs voordat evangelische missionarissen arriveerden. Het evangelie werd traditioneel gelezen in de 'oud kerks Slavonic' taal die de luisteraars niet begrepen. Zij begonnen echter te prediken in de Bulgaarse moedertaal.
Niet lang daarna kwam evangelische boekhandelaar Peter Musevich-Borikov naar de stad en informeerde hen over de activiteiten van buitenlandse missionarissen in Stara Zagora. Vervolgens, op uitnodiging van de lokale bevolking kwam de eerste missionaris Charles Morse naar Bansko. Hij was de auteur van de eerste Bulgaarse-Engels en Engels-Bulgaars Woordenboek en kwam in Bansko aan en gaf onderwijzingen aan 18 gezinnen die zich afgescheiden van de Orthodoxe kerk. Na zijn vertrek, begonnen de vervolgingen tegen deze nieuw gevormde evangelische gemeente. Na het horen van deze vervolgingen kwam Charles Morse terug, vergezeld van H. Page en de predikant N. Boyadjiev. Deze keer, echter, was de bevolking niet gastvrij en stond het niet toe dat de vreemdelingen verbleven in de herberg. Deze kwestie bereikte de oren van de autoriteiten, die de zendelingen toestond naar Bansko te komen en kerkdiensten te houden.
Volgens Dr Albert Lange wilde missionarissen niet alleen protestantse kerken creëren, maar Bulgaren onderwijzen over het evangelie. Zij verdienen daarvoor grote waardering. Alhoewel de eerste evangelisten sterke weerstand ontmoette van de orthodoxe kerk waren ze in staat groepen op te richten en op een later moment stichtte zij de eerste kerken.
Tijdens het midden en late 19e eeuw was Bansko een van de meest vooruitstrevende en ondernemende renaissance steden. Veel van de grote mannen van de stad hadden gelegenheid gehad om naar het buitenland te reizen, handel te drijven en onderwijs te volgen. Bansko was klaar voor verandering in de kerk.
De leraar Nikola Filipov en de priester Dimitar Mladenov begonnen met hervormingen in de kerk, zelfs voordat evangelische missionarissen arriveerden. Het evangelie werd traditioneel gelezen in de 'oud kerks Slavonic' taal die de luisteraars niet begrepen. Zij begonnen echter te prediken in de Bulgaarse moedertaal.
Niet lang daarna kwam evangelische boekhandelaar Peter Musevich-Borikov naar de stad en informeerde hen over de activiteiten van buitenlandse missionarissen in Stara Zagora. Vervolgens, op uitnodiging van de lokale bevolking kwam de eerste missionaris Charles Morse naar Bansko. Hij was de auteur van de eerste Bulgaarse-Engels en Engels-Bulgaars Woordenboek en kwam in Bansko aan en gaf onderwijzingen aan 18 gezinnen die zich afgescheiden van de Orthodoxe kerk. Na zijn vertrek, begonnen de vervolgingen tegen deze nieuw gevormde evangelische gemeente. Na het horen van deze vervolgingen kwam Charles Morse terug, vergezeld van H. Page en de predikant N. Boyadjiev. Deze keer, echter, was de bevolking niet gastvrij en stond het niet toe dat de vreemdelingen verbleven in de herberg. Deze kwestie bereikte de oren van de autoriteiten, die de zendelingen toestond naar Bansko te komen en kerkdiensten te houden.
De eerste diensten werden gehouden in de huizen van Petar Ushev en Marko Petkanchin. Zij waren de eerste volgelingen in Bansko. Doordat de evangelische gemeente groeide, moest het een geschikt gebouw vinden. Bijgevolg werd de evangelische kerk van Bansko geopend op 6 augustus 1868, zoals ten zien is op de stenen plakkaat van ons gebouw. Op 15 augustus 1871 werd prediker John Tonzhorov van Samokov gewijd door de evangelische raad en de kerk werd opgericht met de volgende stichtende leden: Petar Ushev, Georgi Sarandov, Grigor Petkanchin, Mitar Katzarov, Nikola P. Ushev, Mihail Dagaradin, Maria Usheva, Tota Kochukova , Sandra Gr.Petkanchina, Sandra K. Petkanchina, Sandra M. Dagaradina.
|
De evangelische gemeente had een uitgebreid scala aan culturele, educatieve en sociale activiteiten. Pastor Sechanov organiseerde een zondagsschool in Bansko en stichtte een Temperance Society voor volwassenen en kinderen. De kerk opende een kleuterschool voor de kinderen van veldwerkers. Vrouwen werden algemene alfabetiseringscursussen aangeboden en begeleiding bij huishouden en hygiëne. Een middelbare school werd geopend met vooraanstaande lokale burgers als leraren, zoals G. Tsnanov, N. Tonzhorov, E. Vezyova-Vaptsarova (moeder van de grote dichter N. Vaptsarov) K. Stefanov (later hoogleraar in Sofia), E. Usheva en anderen.
Als gevolg van een aantal problemen en geschillen tussen de Orthodoxe en de Evangelische Kerk, werden veel evangelische christenen lastig gevallen. Daarom besloot de Turkse regering de evangelische gemeente tot een aparte gemeenschap uit te roepen met een eigen burgemeester. Deze gemeente bestond tot 1912. De langstzittende evangelische burgemeester was Nicolas Furnadjiev, vereerd door zowel de autoriteiten en de edelen van Bansko. Pastor Atanas Hristov organiseerde de evangelische school genaamd "Селска почивка" (Dorps rust). Hij was ook een actieve strijder in de Macedonische bevrijdings organisatie. Na de bevrijding van Macedonië vonden de orthodoxe en evangelische gemeenschappen gemeenschappelijke grond voor het werk dat gedaan moest worden. Maar de revolutionaire situatie dwong ook vele evangelische gezinnen om te emigreren uit Bansko, voornamelijk naar Velingrad, waar ze de basis legde van de plaatselijke kerk aldaar. |
Atanas Hristov
|
De kerk in Bansko zag zowel zware en gemakkelijkere tijden. Het lijkt erop dat de autoriteiten voor 1944 gunstiger gestemd waren over de evangelische gemeenschap. Na 9 september 1944 probeerde de nieuwe regering de kerk het zwijgen op te leggen en de kerk te verpletteren. Op 4 november 1948 arresteerde de autoriteiten evangelische voorgangers overal in Bulgarije en in februari 1949 veroordeelde ze hun in speciale "kangoeroe" rechtbanken. Mensen werden verboden om religieuze zaken te bespreken in het openbaar, werden bespioneerd om uit te vinden of ze kerkelijke vergaderingen bijwoonde en werden bedreigd met ontslag van hun werk als ze dat deden. De kerk werd geïntimideerd en velen verlieten de kerk. Maar de Heer zorgt voor het zaad, dat gedijt in de moeilijke tijden en tot leven komt in de betere tijden . Na 1989 werd het inderdaad weer beter.
Jonge mensen begonnen naar ons toe te komen in 1985-1986. Er waren tien kinderen in het begin, vooral kinderen van religieuze ouders. Een grote golf kwam tussen 1990 en 1994, maar werd helaas gevolgd door een sterke daling. Mensen kwamen, zagen en gingen vervolgens weer weg. Anderen, echter bleven. Sindsdien is ons lidmaatschap langzaam, maar gestaag gegroeid.
Nu wordt onze kerk geconfronteerd met nieuwe uitdagingen. We pakken deze aan en doen het goed. Vandaag de dag, niet zonder trots kunnen we zeggen dat dit een levende kerk is met ruimte om te groeien. Wij zijn mensen die werken voor Christus. Dit is ons doel en dit is onze toekomst. Wij geloven dat God voor ons zal blijven zorgen, zoals hij dit nu al doet.
De geschiedenis van onze kerk is meer in detail beschreven in het boek van professor Boris Kozhuharov's, (Първата евангелска църква в България Eerste evangelische kerk van Bulgarije), gepubliceerd door Нов човек (Nieuwe mens) in 1998.
Hier is een lijst van de activiteiten van onze kerk:
Jonge mensen begonnen naar ons toe te komen in 1985-1986. Er waren tien kinderen in het begin, vooral kinderen van religieuze ouders. Een grote golf kwam tussen 1990 en 1994, maar werd helaas gevolgd door een sterke daling. Mensen kwamen, zagen en gingen vervolgens weer weg. Anderen, echter bleven. Sindsdien is ons lidmaatschap langzaam, maar gestaag gegroeid.
Nu wordt onze kerk geconfronteerd met nieuwe uitdagingen. We pakken deze aan en doen het goed. Vandaag de dag, niet zonder trots kunnen we zeggen dat dit een levende kerk is met ruimte om te groeien. Wij zijn mensen die werken voor Christus. Dit is ons doel en dit is onze toekomst. Wij geloven dat God voor ons zal blijven zorgen, zoals hij dit nu al doet.
De geschiedenis van onze kerk is meer in detail beschreven in het boek van professor Boris Kozhuharov's, (Първата евангелска църква в България Eerste evangelische kerk van Bulgarije), gepubliceerd door Нов човек (Nieuwe mens) in 1998.
Hier is een lijst van de activiteiten van onze kerk:
- Diensten elke zondag om 10.00 uur.
- Bijbelstudie drie keer per week.
- Zondagsschool voor kinderen van alle leeftijden.
- Werken met ouderen en eenzame mensen van de stad en de kerk.
- Wij werken samen met andere kerken en christelijke organisaties in het buitenland.
- Wij nemen deel aan het bouwen van nieuwe evangelische genootschappen en groepen.